A represión franquista na comarca
|
Os datos das vítimas en Aranga e Coirós, os testimonios e outras informacións son un traballo de J. Sobrino, o que lle agradecemos a sua colaboración.Neste espazo trátanse as vítimas das que se levantou acta no rexistro civil. Sabemos da existencia de vítimas que non forn recollidas no rexistro e algun testimonio indica outras que desapareceron no monte ou foron soterradas sin quedar constancia delo. Testimonios falan de que na Costa do Sal viñan a depositar cadáveres, probablemente procedían do campo de concentración de Betanzos ou de centros de detencion. DE MOMENTO NON SE TEÑEN EN CONTA AS CONCLUSIÓNS DAS EXHUMACIÓNS RECENTEMENTE REALIZADAS EN VILARRASO E FERVENZAS. Esta información engadirase en próximas actualizacións da páxina no momento que se teñan conclusións claras. |
|
Para mais información da represión franquista na provincia de A Coruña poden consulta-lo libro: REPRESIÓN ARANGA. MANUELA RIVERA VILA. F-106, N°
209.JULIO MACEIRAS FERNÁNDEZ . F-110, N°
217.FERNANDO ARIAS RODRÍGUEZ. F-111, N° 218. DESCOÑECIDO. F-111, N° 219. DESCOÑECIDO. F-112, N°
220. DESCOÑECIDO. F-113, N°
222. DESCOÑECIDO. Foi alcalde socialista de Aller de 1932 a 1936. Consello de guerra contra o ex alcalde de Aller.(La Vanguardia 18/01/1936) No cuartel de Pelayo, celebrouse un consello de guerra contra o ex alcalde de Aller, socialista, Florentino Rodríguez Palacios. Varias persoas acusan o procesado de haber sido xefe revolucionario de toda a zona de Aller. O procesado declara que é socialista desde fai vinteoito anos, pero socialista moderado, e, por tanto, enemigo de toda violencia. Agrega que, como alcalde nombrou a unha xunta de orden para evitar desmans da revolución. Por outra parte; agrega que no tivo participación algunha no movemento. Declara o comandante Castelló, xefe dos servicios de desarme. Di que celebrou unha entrevista co señor González Peña para que éste lle dera alguns nomes de persoas que tiveran autoridade sobre os obreiros a fin de que colaboraran na labor de desarme. Así deulle catro ou cinco nomes de persoas que según él, non interviran no movemento, entre ellas Florentino Rodríguez Palacios, que se encontraba entonces en Portugal. O comandante Castelló engade que por medio de promesas feitas a familia de Florentino, consigueu que éste viñera de Portugal, e que una vez aquí, foi a persoa, de esquerdas e de dereitas, que mellor labor fixo en pro do desarme. O capitán Alonso declara en parecidos términos a como o fixo o comandante Castelló. O secretario e o presidente de Acción Popular de Aller, declaran que a actuación de Florentino no movemento foi apaciguadora evitando que os revolucionarios cometeran desmans. O fiscal solicitaba para o procesado a pena de reclusión perpetua e o defensor señor Moreno Mateo a absolución. O Tribunal retirouse a deliberar e despois de hora e media dictou sentenza condeando a Florentino Rodríguez Palacios a pena de doce anos e un día, pero como alguns vocales consideraron excesiva a pena, formularonse votos particulares para que lle sexa rebaixada a un ano F-114, N°
224. DESCOÑECIDO. F-113, N°
223. DESCOÑECIDO. F-114, N°
225. DESCOÑECIDO. F-115, N°
226. DESCOÑECIDO. F-115, N°
227. DESCOÑECIDO. F-117, N°
230.CAMILO FERNÁNDEZ RODRIGUEZ . F-117, N° 231. DESCOÑECIDO F-118, N°
233. DESCOÑECIDO. F-119, N° 234. DESCOÑECIDO.
F-120 N° 237. DESCOÑECIDO.
F-124, N° 245. DESCOÑECIDO.
F -153, N° 303. DESCOÑECIDO.
F-17, N° 17. DESCOÑECIDO.
TRABALLO REALIZADO POR FERNANDO VIDAL COLLAZO PARA A A.VV. EDUARDO PONDAL DE CORME.
F-78, N°
78.ANGEL PATO FIDALGO.
F-166, N°
166.SENÉN GARRIDO FERNÁNDEZ. (29 anos).
TESTIMONIOS “Mataron en la Castellana a la profesora que era asturiana y viuda, a su marido ya lo habían asesinado”. Teixeiro-Curtis. 10.09.02. “Por los antiguos puentes de la zona de Monte Salgueiro se fusilaba a destajo, las aguas bajaban rojas por motivos obvios. Lo contó una señora que iba a coser a las casas, y cuando oía ruido se escondía, porque ya sabía lo que estaba pasando”. Tía de Ángeles. 08.09.96. “Fue el que más se significó en la lucha agraria allá por los años 1920/36, el que azuzó a la gente en contra del cura para que cediera unos terrenos de la iglesia al pueblo, él también consiguió que en la romería de San Vitorio los gaiteiros asistentes a la misma rodearan al párroco sin dejar de tocar para presionarlo con respecto a la cesión de las tierras mencionadas, él capitaneó a los que persiguieron y asediaron al cura en su propia casa hasta el punto de que los disparos sonaron tanto por parte de los atacantes como por parte del asediado. Y al final llegó lo que todos temían, la revuelta militar y la represión. Y ÉL fue el primero en destacarse represaliando y dando vivas al nuevo orden. Llegó a ser un HÉROE de retaguardia. HASTA EL CAN DE PALLEIRO TENÍA MÁS DIGNIDAD QUE ÉL” Padre de Ángeles. 1996. “Una vez el coche de línea que hacía el servicio entre Aranga y Coruña, al llegar a la Cuesta de la Sal, tuvo que detenerse porque había varios cadáveres atravesados en la carretera. Los viajeros aterrorizados vieron que uno de aquellos cuerpos aún daba señales de vida, más era tanto el miedo que se le tenía a la Falange que nadie se atrevió a socorrer al moribundo”. O que fixeron en Galicia 1936. Edición de Carlos Pereira Martínez. O Fardel da Memoria. Comercial Gráfica NOS. Reedición de 1998. “A CELESTINO LLANOS COTROFE (del PSOE de Ferrol con el que fuera alcalde Quintanilla) lo salvaron en Aranga, estaba herido después de un paseo y unos paisanos lo cuidaron en su casa hasta que se repuso y pudo escaparse”. Padre de Ángeles. 2000
Artigo publicado na Xanela nº24, outono 2007 Unha vítima betanceira esquecida: Antonio López “O Vergueiro” Artigo de Xesús Torres Regueiro No pasado ano, oficialmente Ano da Memoria celebraronse en todo o país centos de actos reivindicando a memoria das vítimas da represión provocada polo golpe militar de xullo de 1936. Tamén en Betanzos, da man da A.C. Eira Vella realizamos actos de homenaxe ás vítimas e de pedagoxía para intentar dar luz sobre aqueles feitos aínda non borrados da memoria dos familiares das vítimas e das testemuñas da época que aínda sobreviven. Deles falouse nos números 22 e 23 de A Xanela. A memoria das vítimas betanceiras baseábase na información recollida no folleto titulado Betanzos honra a sus mártires (publicado en Buenos Aires por persoas próximas ao Centro Betanzos no ano 1958) e na praca de homenaxe que esa institución colocara no seu local recollendo os nomes das 33 vítimas citadas no folleto. Nós mesmos actualizabamos e poñíamos ao día os datos nun cadro publicado no nº 22 d’A Xanela. Mais velaí que aqueles recontos de urxencia, por razóns que se nos escapan (quizá algún erro na transcrición do texto que servíu de fonte), non recolleron a unha das vítimas daquel tempo nefando: Referímonos a Antonio López, coñecido polo “Vergeiro”, alcume familiar derivado da dedicación do seu avó a ese oficio artesanal consistente en elaborar con vergas cestos e paxes. Este esquecemento involuntario do anónimo recopilador dos “mártires” betanceiros (parece ser que foi o socialista Ramón Beade, alcalde e deputado a Cortes) mantívose nas sucesivas relacións ou alusións ás vítimas. Antonio López, humilde traballador e militante da CNT sen relevancia, só existía como vítima para os seus familiares e para algúns que o coñeceran e se lembraban del. E é que ninguén coñecía a totalidade das vítimas. Das testemuñas da época por nós consultadas unhas sabían dunhas e outras doutras. Falando con familiares de Antonio Maceiras e José Edreira, dous mozos asasinados xuntos, aqueles insistían en falar de tres vítimas asasinadas xuntas. Non nos saían as contas. E, efectivamente, había outro terceiro compañeiro de martirio que elevaba a 34 o total das vítimas betanceiras. Un nome que non figuraba no folleto nin na praca bonaerense, como tampouco figura na copia da praca que Eira Vella instalou o pasado 14 de abril na entrada ao Museo das Mariñas. Tanto os irmáns de Maceiras (Maruja e Paco) como a de José Edreira (Estrella) aseguraron que “levaran aos tres” e que os asasinaron nun lugar indeterminado pouco antes de Guitiriz. O folleto citado di, referíndose só a Maceiras e a Edreira que foron paseados o 13 de agosto de 1936 no monte da Reborica de Aranga, inmediacións da estrada da Coruña a Madrid, onde caeron asasinados, permanecendo insepultos ate que os cans e aves de presa remataron os seus restos. A irmá de Edreira di, sen embargo, que o corpo do seu irmán foi atopado “enteiriño” polo pai logo de longas búsquedas pola zona e que foi enterrado. Os Maceiras, en cambio, descoñecen onde está soterrado o irmán.
Localizamos á súa irmá Carmen “a Vergeira” na Residencia de anciáns García Irmáns quen confirmou os feitos. Antonio, de 27 anos, traballaba na tonelería dos irmáns Lagoa, na Ponte Nova, a pouca distancia da casa onde vivía, na Ribeira nº 47, coa súa nai, irmá e avó. Parece, segundo outras testemuñas, que López (ao igual que Maceiras, Edreira e outros), foi dos que fixeron intento de frear ás tropas militares na Ponte Nova mal armado cunha vella escopeta. Esa sería a causa de seren detidos e, posteriormente, sacados do cuartel polos “paseadores” e asasinados. Carmen, entón solteira, estaba recén parida do seu fillo maior cando ocorriron os feitos, a súa nai (tamén solteira) tiña que atendela e o outro membro da familia, o avó, xa era maior. A situación familiar non era a máis idónea para porse a buscar a un “paseado” non se sabía onde. Seica a nai de Antonio López, cando xa era ben velliña, queixábase: “Vou morrer e aínda non sei onde está enterrado o meu fillo”. Tampouco o sabe a súa irmá. Por sorte, demos este verán cunha viciña de 85 anos do lugar da Ermida, na Reborica, que lembra perfectamente os feitos acaecidos cando ela tiña arredor dos quince anos. “Aquí viñeron matar a moitos. Acordo un vello moi guapo que apareceu aquí ao pé do camiño. Tiña zocos e calcetíns brancos. Déranlle un tiro por detrás, así aquí, pero a cara tíñaa perfeta. Deume moita pena”.
Faleille dos tres de Betanzos e lembrábase deles: “Eran rapaces novos. Eu a eses xa non os fun ver. Apareceron alí no Pozo da Lagoa. Xa levaban tempo. Ao redor da Lagoa había unhas toxeiras e foi a cousa de que tardaran en dar con eles. Hai que apartar na xeneral á dereita e despois dunha casa que hai soa queda á man esquerda. Nós tiñamos unha tenza alí ao lado. Enterraronos en Aranga, que é a parroquial. Un deles, meu pobre, tiña a cara desfeita polos golpes do fusil. Segundo oídas dos veciños e dos meus irmáns que eu non quixen ir velos. Aos que aparecían nas cunetas ou nos camiños levábanos a enterrar a Aranga nunha camioneta. Un irmán meu unha vez negouse a acompañar a un paseado ate o cementerio porque estaba sen comer e un falanxista, o Rey da Orosa, púxolle a pistola no peito e díxolle: Ou vas vivo ou vas morto! E foi, claro. Tivo que ir. Este era un Rey da Inclusa. Fixo moitas. Era moi mal bicho. Hoxe pódese dicir porque xa morreron todos. Viña á nosa casa a comer con outros que traía e ao mellor queixábase da comida. Levábache cuxos requisados e así… Os que aparecían no pozo da Castellana, no río, e por alí, enterrabanos en Vilarraso, que é a parroquia que lle corresponde. (conversa mantida o 4 de agosto de 2007) Sen embargo, no Rexistro Civil de Aranga non se levantou acta de defunción de ningún dos tres e dos moitos que figuran rexistrados como “Desconocido” non coinciden os datos de idade e de data aproximada da morte. Sentimos a curiosidade de coñecer o lugar exacto do “paseo” dos tres mozos betanceiros e achegamonos alí. A actual moradora desa casa próxima ao Pozo da Lagoa díxonos que ese entorno cambeou completamente coas obras da autovía e os enlaces. Viña estando xusto no límite provincial perto de onde se colle o ramal para Teixeiro e Santiago. Nun recente traballo no Anuario Brigantino 2006 nº 29 sobre as vítimas da represión, rescatamos a memoria de Antonio López “o Vergeiro” mais a súa fotografía chegounos tarde para incorporala, cousa que agora facemos. Serva, pois esta pequena lembranza de homenaxe e desagravio a esta humilde vítima, esquecida dos honores póstumos de recontos e pracas lembratorias |
REXISTRO CIVIL DE COIRÓS.
T-20. Do 30.06.34 o 01.11.39.
NÚMERO, 13. FOLIO, 39.DESCOÑECIDO. De 25 a 30 anos. Atopado na Costa do Sal o día 02.09.36. as dez horas. Creese que era xornaleiro. Hemorraxia interna. Soterrado no cemiterio de Santa María de Ois. (Autopsia 03.09.36.)
SEÑAS. Pelo negro, delgado, cexas negras, barba ídem, afeitado, fuciño regular, boca ídem, vestido con pantalón azul, chaqueta negra, camisa de tela marrón, calzado zapatillas encarnadas obscuras, sen camiseta, calcetins nin sombreiro.
¿Antonio Munch Zapata? Supostamente paseado en Coirós o 1-09-1936
Nº 17, F.- 41.DESCOÑECIDO. De 25 a 30 anos, o parecer xornaleiro (na marxe en lápiz: LUIS MARÍN CANADOS, fillo de Hilario e María) hemorraxia interna. Descubrese o cadáver as oitoo horas do 23.10. 36 na Costa do Sal. Soterrado no cemiterio de Santa María de Oís.
SEÑAS. Pelo negro, estatura regular, cexas negras, ollos idem, barba afeitada negra, fuciño regular, boca ídem, pantalón negro a raias, calzoncillos brancos, camisa de cremallera (sin mangas), sin ninguna outra prenda.
Nº 21, F- 43. CÁNDIDO ESPINOSA CEPEDA. Sobre uns 40 años. De Madrid e domiciliado en A Coruña, carretera da Torre ¿letra G? baixoo. Empleado no Hospicio de A Coruña.(Foi Presidente do “Sindicato de Hojalateros” e socio de “Germinal”). Casado con Sara Lòpez Fernández, xornaleira, 6 fillos. Aparece o corpor na Costa do Sal o 24 de agosto último as diez horas, ignorándose as causas da muerte. Faise a autopsia as 16 horas do 17.11.36. Sepultado no cemiterio de Fray Pedro, parroquia de Santa María de Oís.
Nº 22, F- 44.DESCOÑECIDO.De 30 a 35 anos, atopado en Picouces el 02.12. 36 as dez horas. Hemorraxia interna. Soterrado no cemiterio de Santa María de Oís.
SEÑAS. Ollos, pelo e cexas castaños, de regular estatura, gordo, fuciño regular, boca idem, afeitado, vestido con pantalón azul, chaqueta gris, camisa azulada, xersei marrón, calzoncillos brancos, zapatos e calcetins marrón obscuros e ligas de …a cuadros.
No mesmo folio na marxen esquerda con data 06.12.36, identificase o corpo coma o de BAUTISTA MOSQUERA RODRÍGUEZ, de 28 anos de idade, natural de San Ciprían no partido xudicial de Viveiro e veciño de A Coruña con domicilio en Fernández Latorre, nº 46, de profesión mariñeiro, fillo de Antonio e Carmen, casado con Rosa Iglesias Santiago, non deixa sucesión.
Nº 19, F- 55.DESCOÑECIDO De 50 a 55 anos. Parece labrego. Foi atopado no río Mendo, a altura do lugar de A Bárcia o 24.06.37 as 18 horas. Asfixia por submersión (autopsia el 26.06.37). Soterrado no cemiterio de San Xulián de Coirós.
SEÑAS. Pelo e cexas castaños, boca e fuciño regulares, estatura regular, gordo, con unha cicatriz no lado esquerdo da cara, afeitado, pantalón gris, chaqueta azul, camisa, camiseta e calzoncillos brancos, calcetins cor encarnado, zocos con piso de goma, sen chaleco nin sombreiro
O fillo roxo do cura de Mariz (Lugo) que logrou salvarse de dous fusilamientos
Artigo de “La Voz de Galicia”, – 25 xulio 2010
Xosé Carreira. 25/7/2010
Julio Castelo fuxiu os montes de Guitiriz no 1936, foi capturado e condeado a cadea perpetua a cumplir nun campo de concentración do que fuxiu.
A recuperación da memoria histórica permite descubrir vidas sorprendentes, hasta ahora descoñecidas, de persoaxes que, polas sus ideas, sufriron con dureza a represión franquista. Este é o caso de Julio Castelo, un veciño de Mariz, en Guitiriz, que increíblemente no acabou enterrado nuha fosa ou nunha cuneta coma outros miles de persoas. Comezou de fuxido polos montes da parroquia, pero esa fuga non foi nada comparada coa que protagonizou do cárcere pamplonesa de Ezkaba xunto a outros 800 reclusos. Salvouse polo menos en duas ocasions de ser paseado. Despois de ter superado todo tipo de calamidades e volver a sua terra donde formou unha familia. Morreu dun ataque o corazón nunha cama do Hospital Xeral de Lugo un día de 1984 cando so tiña70 años.
Anxo Castelo, un dos seus netos, ocupase de recopilar toda a historia de Julio. Ten entre as suas mans unha tarefa emocionante porque o seu avó fixo frente con valentía a unha vida durísima e en loita permanente en defensa das suas ideas. O seu neto é quien posibilita, agora, recuperala memoria deste singular personaxe chairego.
Julio Castelo nado en 1916 en Mariz. Foi fillo do que era por aquel entonces cura da parroquia. «Naquela época ser fillo de nai solteira e ter como pai ao cura, supoño que foron conferindo unha personalidade especial ao meu avó», recordou Anxo.
Os poucos meses de nacer, a sua nai refixo a sua vida casándose con outro. A raíz do matrimonio, din na parroquia, que se desentendeu do seu pequeno. Julio tivo que ser criado por uns primos. Sua nai organizou a sua vida deixandoo a marxen.
Conta o seu neto, polos datos que recabou, que o pai de Julio -o cura de Mariz- iba de vez en cando a escola, colliao no colo e daballe dous reais. Incluso nalgún momento o párroico chegou a entregar unha cantidade considerable para a manutención e emancipación do neno, pero parece que no chegou a recibir ni un patacón. Contase tamén que o párroco chegou a tentar deixarlle en herencia a rectoral de Mariz, pero tal planteamento parece que chegou a xerar un escándalo de pai e señor noso entre os curas do arciprestazgo. O final, non puido ser.
As ideas comunistas de Julio obrigárono, con vinte anos, a refuxiarse nos montes da parroquia cando comezou a guerra civil. Votou algún tempo fugado, pero el e os seus compañeiros de fuxida foron delatados por un chivato.
Salvado no paredón:
Trala captura houbo una orden inmediata de fusilamento contra todos os capturados. Cando as execucions estaban a punto, presentouse un cura para darlles a bendición e o acercarse a Julio, pideu os responsables do fusilamento que non o matasen.Seu pai había intercedido por él. Cando abandoaba a fila ve como os disparos acaban coa vida dos seus compañeiros. Pasado o tempo, Castelo dixo varias veces a os seus dous fillos e a dona: «Non me mataron por ser fillo dun cura».
Julio salvouse das balas, pero no tardou en ser condeado en A Coruña por un tribunal a unha pena de cadea perpetua: 30 anos de cárcel. ¿Omotivo? Unha acusación de rebelión militar, según se reflexa nos documentos que manexa seu neto. Esta condea supuso que o meteran, xunto con outros moitos, nun tren con un negro destino: o campo de concentración establecido no forte de San Cristóbal, no monte de Ezkaba. O ingreso, xunto con outros 22 galegos, produxose o 8 de febreiro de 1937.
FONTE: Proxecto Nomes e Voces
José de Alba Díaz
Prisión
Home de 24 anos, Estudante
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Xulgado na Coruña por deserción fronte ao inimigo co resultado de sentenza a prisión 6 anos.
Argentina Álvarez Corzo
Proceso
Muller de 38 anos, Traballo na casa
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Xulgada en Lugo por inxurias co resultado de sobresemento provisional e posta a disposición da autoridade gobernativa.
Francisco Calvo Jove
Proceso
Home de 38 anos, Xornaleiro
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Buriz, Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por rebelión militar co resultado de sobresemento provisional e a disposición do delegado militar de Orde Pública.
Higinio Campo Roca
Proceso
Home de 33 anos
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Parga, Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por inxurias co resultado de sobresemento provisional.
Bernardo Castelo Losada
Paseo
Home, Industrial
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Morte de forma violenta.
Aquilino Cimadevila Fueyo
Proceso
Home de 42 anos, Empregado/a
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por inxurias co resultado de sobresemento provisional e a disposición da autoridade gobernativa.
Pedro Díaz Carrera
Proceso
Home de 20 anos, Empregado/a
Natural de A Coruña (A Coruña)
Veciñanza: Guitiriz-estación (en 1937), Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Ferrol por rebelión (causa seguida polos sucesos do Arsenal). Lolitou no Exército franquista, “Caballero Mutilado”, en 1940 absolto libremente
Ubaldo Díaz Carrera
Proceso
Home de 19 anos, Militar
Natural de A Coruña (A Coruña)
Veciñanza: Guitiriz-estación (en 1937), Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Ferrol por rebelión co resultado de sentencia absolución libre en 1940. Fora expulsado da armada en novembro do 36 polo pouco celo e amor ao servizo militar nos sucesos de xullo.
José Fanego Castro
Proceso
Home de 46 anos, Labrego
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Vilargabín-Vilares., Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Ferrol por rebelión militar co resultado de absolución e posto en liberdade
Luis Lage López
Detención
Home, Labrego
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Detención sen procesamento xudicial.
Ramiro Martínez López
Proceso
Home de 39 anos, Labrego/a
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Buriz, Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por rebelión militar co resultado de sobresemento provisional e a disposición do delegado militar de Orde Pública.
María TeresaPereira Paz
Proceso
Muller de 35 anos, Traballo na casa
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Labrada, Guitiriz (Lugo)
Xulgada en Ferrol por auxilio á rebelión co resultado de absolución, sendo posta en liberdade
José Pérez Pérez
Detención
Home, Industrial
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Detención sen procesamento xudicial.
Sebastián Rodríguez Carranza
Prisión
Home de 52 anos, Fotógrafo/a
Veciñanza: Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por adhesión á rebelión co resultado de sentenza a cadea perpetua.
Ángel L Romero Vázquez
Desaparición
Home, Mestre/a
Veciñanza: Trasparga, Guitiriz (Lugo)
Fuxido e en paradoiro descoñecido. Infórmase dunha posíbel morte por suicidio.
Manuel Souto Felpeto
Proceso
Home de 53 anos, Labrego/a
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Buriz, Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por rebelión militar co resultado sobresemento provisional e a disposición do delegado militar de Orde Pública.
Domingo Souto Pérez
Proceso
Home de 28 anos, Ferreiro/a
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Buriz, Guitiriz (Lugo)
Xulgado en Lugo por rebelión militar co resultado de sobresemento provisional e a disposición do delegado militar de Orde Pública.
Serafín Trinidad, “da casa “Do Rei””
Proceso
Home de 29 anos, Albanel
Natural de Guitiriz (Lugo)
Veciñanza: Os Vilares, Guitiriz (Lugo)
Xuglado en Lugo por adhesión á rebelión co resultado de sobresemento provisorio e posta a disposición da Caixa de Recruta.
Descoñecido
Paseo
Home de 30 anos
Morto o 11 de agosto de 1936
Morte rexistrada en Lagostelle-Guitiriz, a causa de ferida mortal por disparo de arma de fogo.
Descoñecido
Paseo
Home de 30 anos
Morto o 11 de agosto de 1936
Morte rexistrada en Lagostelle-Guitiriz a causa de feridas mortais producidas por arma de fogo.
Descoñecido
Paseo
Home de 30 anos
Morto o 11 de agosto de 1936
Morte rexistrada en Lagostelle-Guitiriz a causa de traumatismo con eliminación da bóveda craneana e da masa encefálica.
Descoñecido
Paseo
Home de 34 anos
Morto o 17 de setembro de 1936
Morte rexistrada en Parga-Guitiriz a causa de shock cardíaco producido por tiro sobre o corazón.
Fermín ??
Paseo
Home de 35 anos
Veciñanza: A Coruña (A Coruña)
Morto o 24 de outubro de 1936
Morte, ás 10, rexistrada en Guitiriz a causa de shock cardíaco. Aparición do cadáver en Lagostelle.
Descoñecido
Paseo
Home de 22 anos
Morto o 23 de outubro de 1936
Morte rexistrada en Lagostelle-Guitiriz a causa de shock cardíaco.
Descoñecido
Paseo
Home de 22 anos
Morto o 23 de outubro de 1936
Morte rexistrada en Lagostelle-Guitiriz a causa de shock cerebral.
Descoñecido
Paseo
Home de 35 anos
Morto o 23 de outubro de 1936
Morte rexistrada en Lagostelle-Guitiriz a causa de shock cerebral.
José Edreira Seoane, “O Chuno”
Desaparición
Home de 22 anos
Natural de Betanzos (A Coruña)
Veciñanza: Betanzos (A Coruña)
Morto o 13 de agosto de 1936
Detido o 12 de agosto do 1936 e paseado ao día seguinte en Guitiriz , segundo declara o seu pai en proceso militar por deserción (realmente o feito semella que tivo lugar na Reborica-Aranga). Non se
admite a testemuña do pai e será declarado en rebeldía.
Antonio González Costa
Paseo
Home de 26 anos
Veciñanza: Atocha Alta, 55-2º, A Coruña (A Coruña)
Morto o 23 de outubro de 1936
Morte rexistrada en Santa Mariña de Lagostelle-Guitiriz a causa de shock cerebral
José Muíños Fernández
Paseo
Home de 25 anos, Propietario/a
Natural de Culleredo (A Coruña)
Veciñanza: Rutis, Culleredo (A Coruña)
Morto o 13 de setembro de 1936
Morte a causa dun shock cerebral a consecuencia dunha malleira. Aparece o cadáver en Roca-Guitiriz sobre as 10. Semella que amorte producíuse unhas 34 horas antes da aparición do corpo.
Luis Palleiro Freire
Paseo
Home de 19 anos
Natural de A Coruña (A Coruña)
Veciñanza: Travesía de primavera, 30, A Coruña (A Coruña)
Morto o 24 de outubro de 1936
Morte, ás 10, rexistrada en Guitiriz a causa de shock traumático. Aparición do cadáver en Lagostelle.
Edmundo Peinado Ponte
Paseo
Home de 27 anos, Empregado/a
Natural de A Coruña (A Coruña)
Veciñanza: Atocha Alta 70-baixo esquerda, A Coruña (A Coruña)
Morto o 24 de outubro de 1936
Morte, ás 10, rexistrada en Guitiriz a causa de shock traumático. Aparición do cadáver en Lagostelle.
ManuelPérez González “Zoqueiro”
Paseo
Home de 47 anos, Carpinteiro
Natural de Monforte de Lemos (Lugo)
Veciñanza: Estrada de Quiroga, Monforte de Lemos (Lugo)
Morto o 12 de setembro de 1936
Morte rexistrada a causa de shock cerebral. Aparición do cadáver no Km. 555 da estrada Madrid-A Coruña, en Lagostelle-Guitiriz.
Ángel Rilo Raposo
Paseo
Home de 28 anos
Natural de Betanzos (A Coruña)
Veciñanza: Monelos 157-2º, A Coruña (A Coruña)
Morto o 24 de outubro de 1936
Morte, ás 10, rexistrada en Guitiriz a causa de shock traumático. Aparición do cadáver en Lagostelle.
Abel Rodríguez Cabana, “Del Cristino”
Desaparición
Home
Veciñanza: Becerreá, Becerreá
Infórmase nunha causa da aparición do seu cadáver en Guitiriz ou Rábade. Previamente declarado en rebeldía.
AgustínRodríguez González
Paseo
Home de 41 anos, Xornaleiro
Natural de O Saviñao (Lugo)
Veciñanza: Bos Aires
Morto o 13 de setembro de 1936
Morte rexistrada en Santa Mariña de Lagostelle-Guitiriz, no km.555 da estrada Madrid-A Coruña, a mans da Garda Civil en aplicación da Lei de Fugas.
Fonte: proxecto Nomes e Voces
Manuel Calvelo López
Execución
Home de 35 anos, Profesor universitario. Natural de Santiago de Compostela (A Coruña)
Veciñanza: Madrid
Morto o 31 de decembro de 1936
Detido en Curtis, terra da súa muller, e xulgado en Compostela por rebelión militar co resultado de sentenza a pena de morte. Executado en Compostela. A súa dona Isabel Ríos en prisión
Descoñecido
Paseo
Home de 28 anos
Morto o 26 de setembro de 1936
Morte rexistrada en Mesía a causa de traumatismo craneoencefálico por disparo. Aparición do cadáver en Montouto de Cumbraos entre o Km. 4 e 5 da estrada Curtis-Lavacolla.
Descoñecido
Paseo
Home de 50 anos
Morto o 09 de outubro de 1936
Morte rexistrada en Curtis a causa de hemorraxia. Aparición do cadáver na vía férrea.
Descoñecido
Paseo
Home de 50 anos
Morto o 06 de febreiro de 1938
Morte rexistrada en Curtis a causa de asfixia mecánica por submersión. Aparición do cadáver en Monte da Froula-Teixeiro.
José Rilo Garabal, “O Machacante”
Paseo
Home de 24 anos, Chofer
Natural de Betanzos (A Coruña)
Veciñanza: Betanzos (A Coruña)
Morto o 15 de agosto de 1936
Morte rexistrada en Curtis a causa de hemorraxia. Aparición do cadáver en A Naveira-Curtis.
Manuel Vales Fernández
Paseo
Home de 31 anos, Camareiro/a
Natural de Betanzos (A Coruña)
Veciñanza: Betanzos, Betanzos (A Coruña)
Morto o 15 de agosto de 1936
Rexistrado en Curtis morto a causa de hemorraxia. Lugar de aparición do cadáver: A Naveira-Curtis
publicidade
Podes atopar parte dos contidos da antiga web en :
santiaranga.wordpress.com
en redes sociais
Compartir
Versión para imprimir 